Hahaha, een kok die geen eitjes kan koken....
Als ik dat zo teruglees hadden jullie allemaal een geweldige dag!
O grappig Jouke verstopte vieze pannen.
Ik moet even zoeken, maar we hebben ooit een verhaal getracht te schrijven jammer dat het halverwege stopt. Misschien dat we inspratie opdoen en verder kunnen schrijven....
Citaat:
Roos begint met een nieuwe hobby
Roos stuitte ergens in een tijdschrift op een artikel over een hobbykaasmaker. Omdat ze zelf al zeep en kaarsen maakte sprak het haar direct aan. De man beschreef het proces, de ingrediënten en de gebruikte materialen een beetje, het leek allemaal helemaal niet zo moeilijk. Kaasmaken, dat leek een peuleschilletje.
De volgende dag liep ze langs het melkschap ik de supermarkt en gooide 5 pakken melk – van die lang houdbare, want ze wist niet wanneer ze ertoe zou komen om melk te maken - en een pak karnemelk in haar karretje.
Zo, de eerste stappen op kaasmaakkunstgebied. Stremsel, waar zou je dat kunnen kopen? Zou gelatine misschien iets zijn? In het artikel stond dat de melk een soort gelei moest worden. Kaasmaken leek niet moeilijk, dus zij ging ook niet te moeilijk erover doen. Het zou best lukken met gelatine.
Thuis gekomen, dook Roos gelijk in de kast. Ze moest een vorm hebben en een kaasdoek. Mmmmm een lege boterkuip.....Dat zou het wel doen als vorm. Met de soldeerbout van haar man, smolt Roos voorzichtig wat gaten in de vorm. Trots hield ze haar vorm omhoog. Ja dat was hem. Een oud tshirt moest dienst doen als kaasdoek. Jemig een volger had ze ook nog nodig om te persen , wat kon ze daar nu voor gebruiken?
Plots bedacht ze dat ze in de schuur nog een oud deksel van een olievat had liggen , ze wist dat kaasmaken alles te maken had met rijping van bacterieen, dus besloot ze dat het geen kwaad kon om dat te gebruiken , ze had het vroeger gebruikt als deksel van de mestput, maar nadat ze er eens doorgezakt was en ze het uit de put had moeten vissen , hadden haar man en zij er een ander deksel voor gekocht.
Had ze nu alles? Ja, dus waarom maar niet gelijk beginnen. Ze had een Engels recept van internet gehaald - melk warmen naar 89 graden en dan karnemelk erbij.
Logisch die temperatuur, even bijna aan de kook brengen was goed voor de zuiverheid van de melk. Ze had wel begrepen dat properheid belangrijk was. Ze stopte al haar materialen in de chloor, schoner kon niet. Maar niet afdrogen, wie weet wat voor schimmelkiemen er op haar theedoek zaten.
O,o, even niet op de melk gelet, die was aan de kook geraakt. Nou ja hoe heter, hoe beter.
Nu de karnemelk erbij, ook maar even aan de kook brengen.
Half uurtje wachten en dan de gelatine erbij.
Gelatine maar vast voorweken net als wanneer je pudding maakt.
Hop, dat wordt vast mooi stevige kaas.
Nu weer wachten, kaasmaken is wachten, kaas heeft tijd nodig.
En zowaar na een half uurtje is het gelei geworden. Snijden met mijn broodmes, stukjes van een centimeter ongeveer. Roos begon te snijden.
Ah, telefoon, haar schoonmoeder, daar was ze niet blij mee. Schoonmoeder wist alles altijd beter en kon alles altijd beter.
Roos vertelt haar schoonmoeder van haar kaasavontuur.
'Maar kind, zo maak je geen kaas. In mijn jeugd op de boerderij heb ik vaak gezien hoe kaas werd gemaakt. Die melk moet helemaal niet zo heet gemaakt worden en hoe kom je op de idee om gelatine te gebruiken?'
Nou moeder, de groeten, ik moet terug naar mijn kaas en ik hoop niet dat we elkaar binnenkort weer spreken sprak Roos en smeet de telefoon op het aanrecht.
Dat mensje denkt echt dat ze alles beter weet.
Verdraaid ze was vergeten het gas onder de pan uit te draaien, getver, melk overgekookt, alles zat onder en over een kwartiertje kwam manlief thuis. Na een dag werken wilde die graag in een schoon en lekker ruikend huis komen en een fikse versgekookte maaltijd op zijn bord krijgen. Wat nu......
Roos floot naar haar hond, Rex, om hem gauw zoveel mogelijk van de overgekookte melk van de grond te laten likken. Zo, de vloer was schoon. Nu de pan met gloeiende melk nog naar de schuur zien te krijgen, om af te koelen. "Weet je wat, dacht Roos, ik hou een kommetje van de dikker wordende melk hier, en maak er maar snel pudding van, heb ik vast een toetje. Nou alleen even naar de afhaal-Chinees." In haar haast naar de Chinees te gaan vergat zij Rex de keuken uit te sturen, en de grote pan naar de schuur te brengen. Rex ging op zijn achterpoten tegen het aanrecht staan.
Toen Roos terugkwam was de ramp compleet. Rex had de grote pan met steeds dikker wordende melkbrij van het aanrecht getrokken en had alles over zich heen gekregen.
Omdat ze nogal een ruime hoeveelheid gelatine gebruikt had, (ja, anders werd het nooit zo dik als kaas natuurlijk) bleef dat een enorme tijd nawerken, ook toen het ovor Rex heen uitgegoten was geworden.
De hond zat een soort ingepakt in een glimmende, gelateuse deken van dikke melk. Het zag er afschuweljjk uit. In zijn stress had Rex geprobeerd om de melk van zich af te schudden, maar dat was slechts ten dele gelukt. Gevolg was wel dat de hele keuken, van afzuigkap tot aan de lade onderin de oven, vol zat met dikke melkkwabbers die tergend langzaam in grote klodders van de kastjes naar beneden dropen.
Tot haar verbazing zag ze dat er ook nog een heleboel in de pan was blijven zitten, zodat ze nu een halve pan met dikke melk overhad. De rest hing verspreid door de hele keuken en over de hond...
Net toen ze het even niet meer wist ging de telefoon. 'Ja Roos, met mij' sprak haar echtgenoot Koos, 'ik ben over een half uur thuis en Boos, mijn chef eet met ons mee. Maak je iets lekkers klaar?' En hij hing op. Ook dat nog dacht Roos. Maar ze zat niet snel bij de pakken neer. Mikte de pan met dikke melk even in de tuin, Rex erachteraan natuurlijk. Zo dat vieze mormel was ze kwijt voorlopig. Nu even de keuken schoonmaken. Ze pakte eerst maar de stofzuiger, die dikke kwabben melk overal kon ze net zo goed opzuigen. Al na een minuut knalde er iets en begon de stofzuiger te roken. Oh help, kortsluiting zeker. Dan maar anders aanpakken. Ze gooide wild wat emmers heet water in het rond. Als de buitenkant schoon was kwam morgen de rest wel. Voor het oog moest het schoon zijn.
dan hoort ze achter zich ineens een kuchje, ze kijkt om en wie staat er op de doorweekte keukenmat? Haar zo niet geliefde schoonmoeder....
"Dag lieverd" zei Doos, haar schoonmoeder, met een lijzige stem. "ik zie dat het hier gesneeuwd heeft, en dat Koos een sneeuwpop in de vorm van een hond heeft gemaakt in de voortuin. Wat is mijn lieve zoon toch creatief! Bij ons heeft het nog niet gesneeuwd, vreemd.... Maar ja, ik hoorde dat jij een nieuwe hobby hebt, kaasmaken. Ik heb daarom voor jou een kraam gereserveerd op de ambachtelijke markt overmorgen, zaterdag. Laat jij nou eens zien dat je ook wat kunt en stal al jouw zelfgemaakte kazen daar uit. Ik heb reeds aan al mijn vriendinnen verteld dat mijn schoondochter eindelijk ook iets presteert, dus stel mij niet teleur. Je hebt toch wel fantastische kazen om te tonen? Nou, laat mij niet afgaan in de ogen van mijn vriendinnen, ik reken op je zaterdag. Dáág." Arme Roos trok wit weg, maar kon niet méér doen dan flauwtjes iets mompelen.....
O, daar hebben we Koos en Boos!
Gelukkig had Roos het Chinese eten op de eettafel achtergelaten, dus ze trok resoluut de keukendeur achter zich dicht en liep naar de voordeur om de heren binnen te laten. Als ze nu maar gewoon de keukendeur dicht liet, zou het misschien nog wel goed komen, dacht ze.
"Dag lieverd" Zei ze vriendelijk tegen haar man en gaf Boos een hand.
"Ik hoop dat u van Chinees eten houd, want ik heb een hele tas vol en we kunnen direct aan tafel."
Haar man fluisterde haar in de hal verbeten toe dat hij wel iets bijzonderders had verwacht dan doodgewoon Chinees eten en dat er iets glibberigs in haar haar hing. Toen ging hij Boos voor naar de woonkamer.
Roos perste er een geforceerde glimlach uit en probeerde niet in tranen uit te barsten.
Ondertussen in de keuken...
Doordat ze net een paar flinke emmers water in de rondte had gesmeten, begonnen de kaaskwabben in rap tempo op te lossen en naar beneden te druipen.
Langzaam maar zeker vloeide achter de gesloten keukendeur alle kwabben bijeen en werd de vloer bedekt met een laag kazige vloeistof
Dit is het topic:
het-kaasmaakforum-kaasverhaal-t568.html